“Vroeger deed ik alles om gevoelens van eenzaamheid weg te krijgen: eindeloos scrollen, impulsief kleding kopen, het wegproclameren in de naam van Jezus.” Deze uitspraak las ik in een interview met zangeres Eline van Dijk.
Je zou haar kunnen kennen van haar opwekkingshit ‘Jezus Overwinnaar’. Ik bleef even hangen bij ‘wegproclameren in de naam van Jezus’.
Het is een trend. Ik hoor het vaker van sprekers en in gebeden: het uitspreken van de naam van Jezus over tal van situaties of nog stoerder (en met stemverheffing): proclameren! Want hé! Het moet zonder twijfel en vol geloof! Amen! Het wordt bijna als een bezwering uitgesproken. Daarmee is de kous af: Poef (!), weg is de nare situatie, je voelt je weer fijn. Je kunt weer vrolijk verder worshippen. Aan zo’n proclamatie wordt een bijna magische kracht toegedicht.
Hoe Bijbelvast en goedgelovig het allemaal mag klinken, het is wat mij betreft eerder de christelijke variant van het populaire manifesteren: het geloof dat je met woorden je eigen realiteit kunt realiseren. Niet-christenen doen dat in het universum, christenen in de naam van Jezus. In beide gevallen gaat het om wat we domweg wensdenken kunnen noemen. Een proclamatie als een heilig duizenddingendoekje dat ervoor zorgt dat jouw leven volgens jouw plan zal verlopen. Het is een verkapt welvaartsevangelie.
Proclameren is een verkapt welvaartsevangelie
Geloof ik dan niet dat Jezus iets kan veranderen? Zeker! Maar mijn bescheiden ervaring is dat Hij niet zozeer de situatie aanpakt als wel mijzelf: Hij gaat naast mij zitten en bevraagt mij op Zijn vriendelijke, doch doortastende wijze. De verandering komt niet vóór mij, maar dwars dóór mij en dat gaat vaak van au. Het is karaktervorming: meestal verzet ik geen bergen, maar moet ik eroverheen. Soms moet je niet wegproclameren, maar de weg aangaan.
Eline heeft intussen dezelfde ervaring. Ze bleek zichzelf allerminst te kennen. Ze had ‘heilig huiswerk’ te doen. Ze is milder geworden, heeft meer vrede, ontwikkelde reële zelfkennis en gezonde zelfliefde. Ze is mens geworden. Dat is toch onmiskenbaar de invloed van (zal ik het proclameren?): Jezus.
Premium
