Evan­ge­li­se­ren tussen feest­vier­ders en flessen bier

‘I love Jesus, ask me why’. En ‘Jesus is the way, the truth and the life’. De teksten op de knalgele T-shirts van Esmee en haar teamgenoten trokken de aandacht. Bijna elke avond ging ze met een groepje van Beach Mission ‘de strip’ van Lloret de Mar op. De strip is het uitgaansgebied van deze populaire Spaanse badplaats, waar alle grote kroegen, clubs en beroemde discotheken gevestigd zijn. Daar sprak ze jongeren aan en probeerde ze iets te delen van de liefde van Jezus. “Het was best pittig”, geeft Esmee toe. “Je belandt in een heel ander ritme dan je gewend bent. Maar Jezus is daar zó nodig!”

Beste keuze ooit

Esmee ging dit jaar voor de vierde keer mee op reis met Beach Mission, een interkerkelijke zendingsorganisatie die evangelisatiereizen organiseert naar Europese badplaatsen. Waarom? “Sinds mijn 17e heb ik een relatie met Jezus. Dat is het beste wat ik ooit heb gekozen en dat gun ik andere jongeren ook.”

Op haar 19e ging ze voor het eerst mee op evangelisatiereis naar Ibiza. Daarna twee keer naar Sunny Beach in Bulgarije, en dit jaar dus naar het Spaanse Lloret de Mar.

Drinken, dansen en feesten

In die badplaatsen wemelt het in de zomermaanden van de Nederlandse jongeren. Zij bezoeken vaak de speciale Nederlandse clubs, waar ze drinken, dansen en feesten. “Wat veel ouders niet weten: ook jongeren onder de 18 drinken daar volop alcohol”, zegt Esmee. “Het mag officieel niet, maar er is weinig controle op.”

Hoe kijk jij naar deze feestende jongeren?

“Ik moet eerlijk zeggen: voordat ik deze reizen deed, beoordeelde ik mensen al gauw op hun uiterlijk, hun buitenkant. Maar God heeft mij geleerd vanuit zijn liefde naar mensen te kijken in plaats vanuit oordeel. Dat maakt dat ik deze jongeren kan zien als waardevolle mensen die Jezus nodig hebben. God houdt van iedereen, ook van deze jongeren. Wij komen daarom ook niet om te overtuigen, maar om te getuigen. Niet om te oordelen, maar om hun te vertellen: ‘Jezus houdt ook van jou.’”

Hoe doen jullie dat?

“Het is niet zo dat we op straat gaan prediken. We proberen eerst aansluiting te vinden met jongeren. Iedereen doet dat op zijn eigen manier; ik begin het liefst gewoon een praatje. Ik maak een grapje of lok ze op een andere manier uit de tent. Soms zeg ik: ‘Hé, wat heb je een leuk shirt aan.’ Dan heb ik hun aandacht en kijken ze naar wat ik aanheb, een knalgeel T-shirt van Beach Mission. Meestal vragen ze dan wat dat voor shirt is, en dan vertel ik dat ik daar ben om over Jezus te vertellen. Dan kijken ze altijd heel verbaasd, waarna ik vraag hoe zij denken over Jezus. Of ze in Hem geloven en wat er volgens hen na de dood is. En of ze weten dat er meer is in het leven dan het leven dat zij nu leiden.”

Zitten feestende jongeren wel te wachten op zo’n serieus gesprek?

“Niet altijd inderdaad, maar ik merk wel dat ik van God inzicht krijg in welke vraag ik bij welke persoon moet stellen. Hij zorgt er ook voor dat jongeren naar ons toekomen. Soms staan we met een groepje te praten en dan zie je ineens dat andere jongeren erbij komen staan en meeluisteren. Ik geloof echt dat God daar aan het werk is en harten opent voor het evangelie.”

• Junglepiloten Joost en Anke: 'Het is avontuurlijk, niet romantisch'

  Junglepiloten Joost en Anke: 'Het is avontuurlijk, niet romantisch'

Zijn jongeren soms niet zo dronken of onder invloed, dat je niet eens een fatsoenlijk gesprek kunt voeren?

“Soms wel, maar zelfs dan kun je nog iets kwijt van het evangelie. Zo ontmoette ik op een avond een 16-jarig Pools meisje, stomdronken en helemaal alleen. Ik bleef een tijdje bij haar omdat ik een soort klik met haar voelde. Toen ik merkte dat ze echt heel ver heen was en het niet goed met haar ging, heb ik via een noodnummer op haar telefoon haar moeder gebeld. Die schrok natuurlijk en heeft contact opgenomen met de reisleider van de groep waarmee ze op reis was.

Ik heb haar kunnen vertellen over de liefde van Jezus

Ik heb voor haar gebeden en een boekje in haar tas gedaan, How to know God, met daarin een kleine uitleg van het evangelie. Kortgeleden stuurde ze mij een berichtje dat ze nog steeds zo dankbaar is voor die avond en voor dat boekje. ‘Ik weet niet wat er was gebeurd als jullie er niet geweest waren’, zei ze.

Voor mij is dat een bewijs dat God ons precies op het juiste moment naar dit meisje stuurde. Ze was zo dronken dat ze bijna in coma raakte, en toch hebben we haar kunnen bereiken. Het mooie is: ik heb nog steeds contact met haar. Dus ja, het heeft zeker zin wat wij daar doen.”

Schaars gekleed

Esmee vertelt ook over twee Nederlandse jonge meiden, van 17, 18 jaar, die ze op een avond ontmoette. “Ze zaten er heel schaars gekleed bij en hadden zichzelf heel dik opgemaakt. Ze maakten een erg onzekere indruk, dus ik knoopte een praatje aan. Toen kwam eruit dat een van hen een trauma had en inderdaad heel onzeker was. Ik heb haar kunnen vertellen over de liefde van Jezus en dat Hij haar als waardevol ziet. Ook hebben we voor hen gebeden.”

Merk je soms ook weerstand of vijandigheid?

“Helaas wel. We merken hoe de duivel ervoor zorgt dat jongeren afgeleid raken. Dan voer je bijvoorbeeld met twee jongens een goed gesprek en dan trekt een derde jongen hen weg om weer verder te lopen. De duivel probeert ook daar de zaadjes die we planten, weg te pikken. Je merkt echt dat het een duivelse wereld is, waar een geestelijke strijd gevoerd wordt. Daarom geloof ik dat Jezus juist daar zo nodig is. Tegelijkertijd weet ik: God is uiteindelijk veel sterker. Hij heeft al overwonnen.”