
Caroline van der Plas (BBB): 'Jodenhaters, die zou ik weleens de oren willen wassen'
Politiek & Privé
vandaag · 09:00| Leestijd:3 min
Lees gratis verder
Meld je nu aan en krijg 3 maanden gratis onbeperkt toegang tot alle artikelen en digitale magazines van Visie.
Lees gratis verder
Meld je nu aan en krijg 3 maanden gratis onbeperkt toegang tot alle artikelen en digitale magazines van Visie.
BBB-lijsttrekker Caroline van der Plas (1970) groeide op in een journalistiek en katholiek gezin. Zelf werkte ze ook jarenlang in de journalistiek en richtte met anderen in 2019 – na de start van de boerenprotesten – de BBB op. Met haar nuchtere en directe stijl zet ze zich in voor de uitdagingen van gewone mensen, de boeren in het bijzonder.
Dit is deel 2 van een serie van 7 interviews met lijsttrekkers in aanloop naar de verkiezingen.
Wat wilde je als kind worden?
“Ik wilde journalist worden, net als mijn vader. Ik liep vaak met hem mee naar de redactie van het Deventer Dagblad, en daar mocht ik dan kleine klusjes doen. Dat voelde magisch: de geur van drukinkt, de hectiek van het nieuws. Het heeft me gevormd in mijn nieuwsgierigheid en in mijn overtuiging dat je altijd moet proberen de waarheid boven tafel te krijgen.”
Wanneer heb je voor het laatst gebeden?
“Dat was op 31 juli, in het vliegtuig vanuit Ierland. Ik ben niet zo’n held in de lucht, eerlijk gezegd. Ik bid dan altijd om een zegen voor iedereen in het toestel. Het geeft me rust en vertrouwen en ik merk dat ik me dan verbonden voel met de mensen die om me heen zitten.”
Wat zou je meenemen uit een brandend huis?
“Zonder twijfel mijn nog thuiswonende zoon. Daarnaast zou ik meteen de foto’s en de urn van mijn in 2019 overleden man Jan meenemen. Verder dan nog zoveel mogelijk familiefoto’s en oude 8mm-filmpjes van mijn eigen jeugd en die van mijn kinderen. Dat zijn dingen die je niet kunt vervangen.”
We moeten altijd pal staan voor vrijheid en veiligheid
Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Het verhaal van de vijf broden en twee vissen. Het laat zien dat kleine dingen groot kunnen worden, dat delen altijd loont en dat wonderen bestaan. Het is een verhaal van hoop en vertrouwen, waarden die ik zelf ook belangrijk vind. Het is ook heel dicht bij het idee van noaberschap: elkaar helpen, ook als je zelf niet veel hebt.”
Wie zou je weleens de oren willen wassen?
“Zonder twijfel Jodenhaters! Antisemitisme grijpt me namelijk enorm aan en het is voor mij volstrekt onacceptabel dat mensen vandaag de dag nog steeds haat verspreiden tegen Joden. Dat raakt niet alleen onze Joodse gemeenschap, maar de hele samenleving. We moeten altijd pal staan voor vrijheid en veiligheid in ons land.”
Wat is je gemiddelde schermtijd?
“Ik denk gemiddeld toch wel zo’n vijf uur per dag. Natuurlijk de ene dag wat meer, de andere wat minder. Wel is het vooral zakelijk gebruik: honderden appjes, gemiddeld tweehonderd mails per dag en tientallen nieuwsartikelen die ik lees. Ben ik heel eerlijk dan vind ik het soms zelf ook te veel.”
Wat kan je ontroeren?
“Beelden van honden, vooral Mechelse herders, die trouw bij hun baas blijven. De liefde tussen mens en dier vind ik prachtig. Maar ook filmpjes waarin mensen elkaar verrassen: een militair die onverwacht thuiskomt, ouders die horen dat ze grootouders worden, of een kind dat voor het eerst kan horen dankzij een apparaatje. Die pure emoties – blijdschap, liefde, verbondenheid –, daar schiet ik van vol.”
Tekst: Maarten Nota
Meer Visie-artikelen lezen?
Blijf op de hoogte met de gratis nieuwsbrief. Schrijf je hier in!
Lees onze privacyverklaring.