Pieter-Jan kijkt 'Strijders' en vraagt zich af: zou ik dat ook kunnen?

Zou ik dat ook kunnen? Dat vraag ik me vaak af tijdens het tv-kijken. Zou ik ook een perfecte île flotante kunnen bakken terwijl Janny en Robert toekijken (nee)? Zou ik mijn medekandidaten met een stalen gezicht kunnen bedriegen (waarschijnlijk niet)? Zou ik ook het winnende doelpunt kunnen scoren tijdens een halve finale tegen Spanje (in mijn dromen)?

Dat dacht ik ook altijd bij het kijken van Kamp van Koningsbrugge, het tv-programma waarin gewone-maar-wel-heel-fitte Nederlanders gingen kijken of ze commando-waardig waren. Nu is er een nieuw tv-programma op de buis: Strijders. Met weer Jeroen van Koningsbrugge en de commando's Ray en Dai. Maar dit keer doet het rijmende commando-duo zelf ook mee en strijden ze met zelf samengestelde teams tegen elkaar.

Oprispende gymtrauma's

Zou ik dat ook kunnen, vroeg ik me af toen deelnemers een zinloos gat moesten graven in zo kort mogelijke tijd. En dan nog een keer. De piepjestest lopen tot minimaal niveau zeven, ik kreeg er spontaan oprispende gymtrauma's van. Dertig keer opdrukken lukt me nog wel, maar dertig sit-ups? Hoeveel liter zou ik meesjouwen als ik 2,5 kilometer moest hardlopen?

Zoveelste survival-reality-show

Maar daaronder knaagde een ander gevoel. Want ik keek naar meer dan alleen de zoveelste survival-reality-show (en daar zijn er nu heel veel van: No Way Back, The Box, Alone, The Summit en binnenkort Staying Alive). Ik kijk ook naar de vraag die veel Nederlandse jongeren zich nu stellen.

Want de vraag of je het leger aankan, is niet langer hypothetisch. We zoeken mannen en vrouwen die hun grenzen willen opzoeken, die samen willen werken onder druk, die putjes willen graven en bijna onmogelijke uitdagingen willen aangaan.

Hoe pacifistisch ben ik eigenlijk?

Die gedachte maakt Strijders toch een beetje grimmig. En ik krijg daardoor een beetje een knoop in mijn maag. Want zou ik überhaupt bereid zijn me aan te melden? Moet ik dat doen? Hoe pacifistisch ben ik eigenlijk? En even ben ik opgelucht dat ik bijna de 40 aantik. Net te oud om deze vragen al te serieus te nemen. Toch?