Feuilleton Annemiek #5 | 'Even geen ongelukjes'

Donderdag

“Juuuuuf!” Elisa uit groep drie komt snikkend de hal in, vergezeld door Gwen en Sofie. “Ik heb bloed!”

“Ze is van de step gevallen”, legt Gwen uit, die altijd in is voor wat drama. “En het doet heel erg pijn.”

Ik sta op. “Gaan jullie naar buiten, dames. Elisa, kom maar even mee naar de keuken, dan krijg je een pleister.”

“Echt hè,” verzucht Toos, als we even later samen op het plein staan, “ik zou het helemaal niet erg vinden om dit een poosje te missen.”

“Ik ook niet,” zeg ik, “het lijkt me heerlijk!” Een paar maanden géén ongelukjes, geen omgevallen bekers, geen drama, niet altijd scheidsrechter hoeven te spelen op het plein.

“Waarom doe je het dan niet gewoon!” zegt Toos. “Ik kan niet zomaar weg. Maar jij wel.”

Ik knipper met mijn ogen. Ik werk sinds een paar jaar als invalleerkracht in Midden- en Oost-Groningen. Op dit moment vervang ik Maaike van groep één en twee. Ze zou na haar zwangerschapsverlof weer beginnen in december, maar het herstel van de bevalling verloopt moeizaam, en ze zit nu in de ziektewet. Dus ik ben er nog steeds. Al zo lang dat het voelt alsof ik een vaste baan heb, alsof dit mijn school is. Ik plan zelfs al voor na de zomer, realiseer ik me. Maar misschien moet ik toch eens gaan overleggen…

Maandag

Ik vind het heel spannend, dit. Ik weet hoe lastig het is om het rooster vol te krijgen. Ik wil het team niet in de steek laten. Ik wil de kinderen niet in de steek laten. Maar toch stap ik ’s middags om drie uur even in het kantoortje van de directeur binnen. “Hé, Jess. Mag ik je heel even storen?”

“Graag!” zegt Jessica opgewekt. “Ga zitten. Ik wilde jou ook net spreken. Koffie? Thee?”

Ik lach. “Nee, dank je.” Ik laat me op de stoel tegenover het bureau zakken. “Ik vroeg me af of je al wat wist over Maaike. Over wanneer ze terugkomt.”

“Daar wilde ik het net over hebben!” Jessica vertelt dat ze goed en slecht nieuws heeft. Goed nieuws voor Maaike: het gaat beter, en ze mag weer langzaam re-integreren. Het plan is dat ze na de zomer weer twee dagen in de week aan de slag gaat. Maar niet meer fulltime: ze wil twee dagen gaan werken, samen met een duo. Dus daar moeten ze een advertentie voor zetten. Slecht nieuws voor mij dus: mijn werk hier houdt op. Tenzij ik wil solliciteren als duo. Ze zijn heel blij met mij in het team, en het lijkt Jessica super als ik wil blijven.

“Ik vind het ook fantastisch hier,” zeg ik, “maar ik was eigenlijk van plan om een sabbatical te nemen. Als dat niet slecht uitkomt voor jullie.”

Jessica gooit haar handen in de lucht. “Wat heerlijk!” roept ze. “Goed idee! Doen!”

Volgende week: Taco komt met een plan.