Kant-en-klare maaltijden aan huis – makkelijk én lekker?

Soms kan ik zo opzien tegen koken aan het eind van de dag. Dan zit ik in de trein terug van werk en wil ik alleen nog maar op de bank ploffen. Maar er moet gegeten worden en het liefst ook gezond. Op Instagram zie ik influencers voorbijkomen die het hebben over verse maaltijden aan huis die alleen nog even opgewarmd hoeven te worden. Dat klinkt perfect voor mij.

En dus beland ik op de site van Uitgekookt (maar er zijn allerlei vergelijkbare diensten). Ik heb de keuze uit 25 maaltijden, die elke week anders zijn. De prijzen liggen tussen de 7 en 9 euro per maaltijd van 450 gram. Daar komen nog bezorgkosten bij. Het is grotendeels Hollandse kost: aardappel-groente-vlees in verschillende variaties. Maar er zijn ook andere opties, zoals pokébowl, rijstschotel en pasta. Als vegetariër kom ik er bekaaid vanaf: slechts vier maaltijden zijn zonder vlees.

• Ooit voor financiële experts, nu voor iedereen – hoe makkelijk is beleggen?

  Ooit voor financiële experts, nu voor iedereen – hoe makkelijk is beleggen?

Bezorggedoe

Ik vind het lastig om de bezorging te plannen. Het kan maandag, woensdag of vrijdag in een tijdvak van vier uur: of tussen 14.00 en 18.00 uur (wanneer ik nog op mijn werk ben) of tussen 17.00 en 21.00 uur (wanneer ik het eten eigenlijk al in huis wil hebben en moet sporten). Ik besluit te gokken op die laatste optie en krijg de eerste twee maaltijden op maandag en de laatste twee op vrijdag.

Maandagochtend krijg ik een mail dat mijn bestelling tussen 16.15 en 17.45 aankomt. Mogelijk dus drie kwartier eerder dan ik had aangegeven. Die middag ga ik een uur eerder van kantoor weg. Om 17.09 krijg ik een sms dat de bezorger onderweg is – op de fiets, pluspunt! – en er over twee minuten zal zijn. Twintig minuten later staat de man voor mijn deur met een doos waarin twee plastic bakjes zitten.

Verse groenten

Die avond voel ik dat het me rust geeft dat ik zonder boodschappen doen of koken toch een gezonde maaltijd op tafel krijg – lasagne met geitenkaas en spinazie in dit geval. Het ziet er niet heel lekker of vers uit, maar volgens de verpakking bevatten alle maaltijden 150-200 gram verse groenten, dus daar vertrouw ik maar op.

Omdat ik geen magnetron heb, klop ik bij mijn bovenbuurvrouw aan. Na een gezellig praatje in de keuken van precies vier minuten begint de magnetron te piepen en is het tijd voor het belangrijkste onderdeel: het eten. En dat is… prima. Zeker een voldoende. Het is voedzaam, smaakvol en niet te zout.

Die dinsdag heeft mijn vriend spontaan besloten om voor mij te koken, maar dat moet ik helaas afwijzen: de bietenfriet met paddenstoelenstoof en bloemkoolstamppot wacht op mij. Dit maaltje krijgt zeker een 7. Het woord ‘prima’ blijft door mijn hoofd galmen. Het is niet uitzonderlijk lekker, maar ook niet vies.

Verkeerde bezorging

Op vrijdag krijg ik de laatste twee maaltijden. Helaas komt de bezorger dit keer vóór mijn gekozen tijdvak en ben ik nog niet thuis. Maar waar ik dacht dat hij het niet bij de buren zou leveren, doet hij dat gelukkig wel. Mijn tevredenheid hierover duurt echter maar een paar minuten; wanneer ik het pakket in ontvangst neem, zie ik dat er een andere naam en adres op staat, en er totaal andere maaltijden in zitten. Verkeerde bezorging.

Natuurlijk kan dat gebeuren, maar het hele idee van kant-en-klaarmaaltijden aan huis is dat het gedoe moet wegnemen in plaats van geven. Ik bel de klantenservice en zij geven aan dat ze contact zullen opnemen met de bezorger, die onze pakketten zal omwisselen. Anderhalf uur later heb ik nog niets van ze vernomen, maar wil ik wel het eten gaan opwarmen. Ik bel opnieuw, moet bijna tien minuten naar een wachtmuziekje luisteren en krijg dan te horen dat de bezorging over een uur zal komen. De frustratie zit hoog.

Dan krijg ik een appje van een onbekend nummer. Het is de man die mijn pakket heeft. Hij is net thuis en kan ze wel even komen omwisselen. En zo sta ik een kwartier later toch weer naast de magnetron te wachten op mijn zalm met aardappelpuree (wederom ‘prima’). Zondag eet ik de laatste maaltijd. Waar ik weer middelmatigheid verwacht, verrast de pasta met roomsaus me op de valreep met een ‘wow, dit is echt lekker’. En een paar uur later met gierende buikpijn. Dat dan wel weer.

• Wat zijn de voor- en nadelen van een ijsbad?

  Wat zijn de voor- en nadelen van een ijsbad?

Conclusie

Waar ik van tevoren oprecht enthousiast was over het idee van een verse maaltijd aan huis, is dat vuurtje volledig gedoofd. Weinig vegetarische opties, veel gedoe met bezorging, eten dat niet geweldig smaakt. Bovendien merk ik weinig verschil met de kant-en-klaarmaaltijden van de supermarkt. Het is niet per se verser en als ik de ingrediëntenlijsten vergelijk, zie ik veel dezelfde ingrediënten en conserveermiddelen. Volgens mij zijn er betere manieren dan dit om jezelf te ontlasten rondom boodschappen en koken. Voortaan maak ik gewoon weer een makkelijk soepje, bewaar ik restjes of laat ik het koken aan anderen die daar wel zin in hebben. Bespaart me een hoop frustratie en geld.

Tekst: Christianne Scholtens