‘Beter om de dag op een goede manier tegemoet te treden, dan de dag te plukken’

Men zou kunnen zeggen dat het een symptoom van het ouder worden is. Ik geloof eerder dat het komt doordat er continu van alles verandert en je een manier moet vinden om daar goed mee om te gaan, zodat je jezelf niet kwijtraakt.

Waar ik op doel, is dat ik de laatste jaren schijnbaar zonder reden een vroege vogel ben geworden.

Mijn vrouw vindt dat vroege opstaan helemaal niet raar, omdat we ook steeds vroeger naar bed gaan. Maar het is niet alleen dat. Het gaat er ook om dat de wijsheid van het lichaam vaak sterker is dan die van je wil. Ik word niet zomaar vroeg wakker. Ik heb het nodig.

Ik geloof dat je heel veel kunt winnen door de dag te beginnen met het luisteren naar je hart en naar Gods stem, in plaats van meteen het nieuws te beluisteren of je e-mails te checken. Al is het maar gedurende een paar stille minuten. Wanneer je alleen maar reageert op alles wat op je afkomt, zul je nooit je eigen stappen vooruit kunnen zetten. En als je dat niet op tijd verandert, zal je leven heel gauw alleen maar worden gevormd door factoren van buitenaf en door verwachtingen van anderen in plaats van door je eigen verlangens. Op die manier raak je de weg kwijt. Zo verdrink je in alle details.

Ik geloof dat het beter is om de dag op een goede manier tegemoet te treden, dan de dag te vangen of te plukken. Ik oefen me hierin. Nog vóór de dag is ontwaakt en alle e-mails, gesprekken, sms’jes en vergaderingen zich aan me opdringen, probeer ik na te denken over wat nu precies mijn opdracht is voor juist deze dag. En nog belangrijker: wat mijn opdracht niet is. Ik probeer me te focussen op dat wat ik wil. Welke mensen ik wil ontmoeten en welke processen ik wil zien groeien in mij en om mij heen. Deze oefening kan natuurlijk op elk tijdstip van de dag plaatsvinden, maar je krijgt zoveel gratis hulp daarbij door de drie ochtendzegeningen: rust, duisternis en stilte.

Vooruit denken

Ik ben nog lang niet in de buurt van Mahatma Gandhi. Hij stond elke ochtend om twee uur op en las gebeden. Gedurende de stille uren die daarop volgden, beantwoordde hij brieven en voerde hij zijn zorgvuldige wasrituelen uit. Daarna was hij klaar om de enorme hoeveelheid mensen te ontmoeten die aanspraak maakten op zijn tijd en aandacht. Hier kun je om glimlachen, maar je kunt ook bedenken dat wat hij voor anderen betekende in relatie stond tot zijn manier om de dag te beginnen. Het is beter om vooruit te denken dan dat alles je overkomt.

Na vele jaren een ongelijke strijd te hebben gevoerd, weet ik dat de kans om dit te bereiken soms groter en soms kleiner is. Maar ik weet ook dat het potentiële gewin mijn dagelijkse inspanning meer dan waard maakt.

Tomas Sjödin is voorganger, voorlezer en auteur en woont in Säve bij Göteborg. In Nederland is hij bekend als schrijver van boeken over rust en stilte. Onlangs verscheen zijn derde boek Het geluid van de stilte.

Foto: Jacqueline de Haas
Vertaling: Eric Lagerström