Zangeres Berget Lewis: ‘Zelfliefde is een reis die altijd doorgaat’

Waarmee ben je momenteel bezig?

“Ik zit midden in mijn tour, een combinatie van Tina Turner-tributes en mijn derde album, dat ik vorig jaar zomer heb uitgebracht. Mijn plaat We Are One gaat voornamelijk over liefde, zelfliefde, verlies, de toestand in de wereldd en in je kracht staan. Ik heb hem samen met mijn partner geschreven tijdens de lockdowns. Die tijd heeft me heel veel nieuwe inzichten gegeven over mezelf en de wereld. Ik kwam dichter bij mezelf en had weer tijd om de pen op te pakken. Tijdens mijn liveshows vertel en zing ik daar ook altijd iets over, en achteraf hoor ik dan dat het publiek zich daarin kan vinden. Muziek is voor mij meer dan een mooie show, ik wil de mensen ook iets meegeven.”

Welke nieuwe inzichten kreeg je in die lockdownperiode?

“Tijdens de pandemie zaten we allemaal in hetzelfde schuitje. Waar je ook vandaan komt, wat je geloof ook is, we maakten hetzelfde mee. Wat me toen opviel, was dat iedereen zich met elkaar ging bemoeien – en niet altijd op een goede manier. Mensen hadden meer tijd om om zich heen te kijken en op elkaar te letten, dat leidde soms tot verdeeldheid. Sommigen staan uit zichzelf positief in het leven, voor anderen is het glas altijd halfleeg. Als je dan in de situatie komt dat je niet veel kan en mag, wordt het nog makkelijker om negatief te denken.

Voor mij was het juist een goede tijd. Ik dacht: ik ben op mezelf aangewezen, daar ga ik het beste van maken. Ik ben veel bezig geweest met gezond eten, sporten en teksten schrijven waar ik nooit aan toe was gekomen. Dat is zelfliefde; mezelf omarmen en het goed vinden om alleen te zijn. In die tijd ben ik ook dichter bij God gekomen, Hij is echt een Vriend van mij geworden. Dat wil ik mensen meegeven: als je verdriet hebt, mag je dat bij God neerleggen. Hij is de reden dat ik zo in het leven sta. Ik ben van mezelf een positieve vrouw, maar God heeft mij daar ook bij geholpen. Als je verdrietig bent, strek je dan uit naar Hem.

Dat is soms misschien wel makkelijker gezegd dan gedaan, want je weet nooit waar iemand anders doorheen gaat. Ik heb zelf het verlies van mijn beide ouders meegemaakt. Als iemand een kind verliest, wie ben ik dan om te zeggen dat het wel goed komt? Wat ik wél kan doen is diegene troosten met mijn muziek en mijn stem.”

Hoe is die weg naar zelfliefde voor jou gegaan?

“Dat ging geleidelijk. Ik denk dat je door de mooie en minder mooie dingen die je meemaakt groeit als mens. Dan kom je op een gegeven moment op het punt dat je weet wie je bent en wie je wilt zijn. Er wordt soms zo veel van ons verwacht: je moet de nieuwste auto kopen, je moet de mooiste zijn, je moet het grootste huis hebben… Als je daarvan afstapt en kijkt naar wat jou gelukkig maakt, dan ben je bezig met zelfliefde. Het is een reis die je met jezelf onderneemt, en die gaat altijd door. Ik ben nu 52. Als Onze-Lieve-Heer het wil, hoop ik over tien jaar nog meer wijsheid in pacht te hebben.

Het is voor mij ook een leerproces geweest om mezelf soms op de eerste plek te zetten. Je hoeft geen people pleaser te zijn en overal ja en amen op te zeggen. Sommige mensen in de kerk vinden dat moeilijk en zien zelfliefde als iets egoïstisch. Ik had hier laatst een gesprek over met iemand die zei: je moet liefde van God krijgen. Ik denk juist dat je zijn liefde ook aan jezelf moet geven. Als gelovige zet je God op de eerste plek, maar Hij leeft ook in wie jij bent.”

Wat vind jij het mooist aan jezelf?

“Ik vind het moeilijk om dat over mijzelf te zeggen, maar ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik het vermogen heb om naar anderen te luisteren. Ik hou van anderen helpen en samen dingen voor elkaar krijgen. Misschien denken mensen dat ik capsones heb als ik dat hardop zeg, maar als je weet wie je bent, vind ik dat je dat ook uit mag spreken. Net zo goed als dat je mag zeggen wat er minder leuk is aan jezelf. Bij mij is dat dat ik heftig uit de hoek kan komen als mijn geduld opraakt. Dan vertel ik wel wat ik ervan vind, daar kunnen anderen weleens van schrikken omdat ze dat niet van mij gewend zijn...”

Wat is de mooiste levensles die je van je moeder hebt meegekregen?

“Om niet over mij heen te laten lopen. Mijn moeder was een heel sterke vrouw, die veel had meegemaakt en ze gaf mij altijd wijze lessen over het leven. Ze kende haar kinderen, stuk voor stuk, dat vind ik heel mooi. Ze wist dat ik verlegen was, dus ze leerde mij al vroeg hoe ik voor mezelf op moest komen. Dat vond ze voor mij belangrijk. Ze was ook heel sterk in haar geloof en heeft ons dat meegegeven door hoe ze met ons bad en uit de Bijbel las.”

Tekst gaat verder onder de afbeelding

In een eerder interview benoemde je dat je jezelf vroeger ‘niet popsterwaardig’ vond, hoe kwam dat?

“Ik was vroeger heel verlegen, ik vond mezelf maar een simpel meisje. Dat ik talent had voor zingen wist ik wel, maar ik was niet onverschrokken, ik vond het spannend. Als je me 35 jaar geleden had verteld wat ik nu doe, had ik je niet geloofd. Ik dacht dat dat voor andere mensen was weggelegd, niet voor mij. Ik ben misschien een laatbloeier, maar sinds twaalf jaar denk ik echt: ik leef, dit is wat ik wil. Daar ben ik heel dankbaar voor en ik vind het belangrijk om dat met mensen te delen.”

Merk je een verschil in je carrière als vijftigplusser, vergeleken met dertig jaar geleden?

“Jazeker, ik sta er heel anders in. Als twintigjarige was ik nog heel erg bezig met mezelf bewijzen en met hoe goed mijn nummers het deden. Dat werd toen ook van me verwacht als jonge, beginnende zangeres, dan moet je een keer een hitje scoren. Het was moeten, moeten, moeten, daardoor kon ik er niet altijd optimaal van genieten. Nu sta ik er veel bewuster in en geniet ik vooral van alles. Ik heb nog altijd een mooie carrière en kan doen wat ik wil, daar ben ik ontzettend trots op.”

Berget Lewis was ook te gast bij Bid, bedank, bewonder. Bekijk het gesprek via eo.nl/berget.

Tekst: Lonneke Tijhof
Fotografie en styling: Elisabeth Ismail Photography
Visagie: Make-up Your Event - Steven Vliegenthart