Nieuwe EO-op­voed­pod­cast raakt snaar bij TimZingt: 'Mijn ge­loofs­op­voe­ding is vooral gestuntel met liefde'

Voor kinderen (Eerst Dit voor kids), voor jongeren (De Leerlingen), voor amateurtheologen (Dit is de Bijbel), voor avondmensen (Eerst Dit avondgebed), voor ongelovigen (Dit dus!) en voor fans van de stem van Kees van Ekris (Moderne Profeten). En nu is er dus voor jonge ouders een podcast om je te helpen bij het (geloofs)opvoeden van je kroost.

Ik ben absoluut geen deskundige, maar heb wel ervaring en ik kan uit diezelfde ervaring zeggen dat dit een precair thema is. Alle goedbedoelde adviezen die ik de afgelopen jaren heb gekregen, kwamen vaak als verkapte brevetten van onvermogen bij me binnen. Ik ben namelijk niet gezegend met kinderen die halleluja roepen bij mijn pogingen tot geloofsopvoeding.

• Download gratis de nieuwe Visie-app!

  Meer informatie

Mijn kinderen juichen niet als ik een 40-dagen-gezinsproject probeer te lanceren. Ze vinden de bijpassende knutsel kinderachtig. De door godsdienstpedagogen opgestelde vragen (die tot een diep geloofsgesprek moeten leiden) worden door mijn kinderen onder heftig gezucht zo kort mogelijk beantwoord. Mijn dochter rolt met haar ogen en legt dramatisch haar hoofd op tafel, mijn zoon vraagt of hij van tafel mag. Het is kansloos.

Ik heb gewoon geen kinderen die in reidans door de kamer gaan, zelf een loofhut willen bouwen en hun spaargeld met veel plezier in het zelf geknutselde spaarpotje voor het goede doel doen. Ze willen het niet, al helemaal niet omdat ík het zeg.

• Column TimZingt: 'Heb ik mijn kinderen niet een jeugdtrauma bezorgd?'

  Column TimZingt: 'Heb ik mijn kinderen niet een jeugdtrauma bezorgd?'

Want dát is mijn ervaring met geloofsopvoeding: mijn eigen nukken en onvermogen komen nergens zo duidelijk naar voren als in geloofsopvoeding. Ik stumper en struikel. Het belangrijkste in mijn leven blijkt niet eenvoudig over te dragen met een machtswoord. Waarschijnlijk omdat het ten diepste om Liefde gaat. Dat laat zich niet dwingen. Een tweede ervaring: er kan ondanks (en misschien zelfs dankzij) mijn gestuntel iets van geloof groeien in mijn kinderen. Iets waar ik als ouder bij ben, maar waar ik geen grip op heb. Het is een wonderlijk proces waar ik helemaal niets over te zeggen lijk te hebben.