Zangeres Joke Buis ziet uit naar theatertour na sombere periode: ‘Ik herkende helemaal niets van mijzelf’

Joke had verwacht zes weken na de operatie hersteld te zijn, alles weer te kunnen. Daar had ze zich ook op ingesteld. “Werken, sporten, alles wat ik voor die tijd ook deed.” Maar het herstel viel tegen. “Ik had heel weinig energie, niet alleen fysiek, ook mentaal. Ik heb echt een tik gehad van die narcose en kon me slecht concentreren. Daar had ik het heel moeilijk mee. Ik kon niet meer vertrouwen op mijn lichaam en redde het niet op wilskracht.”

Ze wilde optreden met haar band, het nieuwe album presenteren en haar werk als logopedist oppakken, maar het ging simpelweg niet. Ze moest zelfs de theatertour afzeggen die voor mei en juni stond gepland. “Ik stelde mezelf enorm teleur, maar ook zoveel anderen. De band, de mensen die kaartjes hadden gekocht, de organisatie die de tour heeft georganiseerd. Dat vond ik zo moeilijk, dat ging echt tussen mijn oren zitten. Dat gevoel van falen.”

Toen ze eind mei, drie maanden na de operatie, eindelijk weer opkrabbelde, kreeg ze een ongeluk. “Ik zat op de fiets en werd aangereden. Ik brak mijn arm, had een gekneusde rib en een pijnlijke knie. Daar zat ik, bij de eerste hulp. Het voelde alsof ik niet tien, maar twintig stappen terug deed.” Het vertrouwen in haar lijf, dat net een beetje terugkwam, was opnieuw ver te zoeken. Ze kreeg last van angstaanvallen, hyperventileren en hartkloppingen. “Ik herkende in die vrouw helemaal niets van mijzelf. Het was heel erg somber.”

Ik herkende in die vrouw helemaal niets van mijzelf. Het was heel erg somber.

Liever voor mezelf

Fijn was die periode allerminst, maar ze heeft er wel van geleerd. “Ik wist al wel dat het leven niet maakbaar is, maar ik heb het nooit zo sterk gevoeld. Je kunt zoveel willen of bedenken, maar als je lijf niet wil, of er gebeuren dingen die je niet hebt voorzien, dan ben je gewoon overgeleverd.” Ze ontdekte dat het helpt om te accepteren wat er gebeurt. “En wat liever voor mezelf zijn. Toen ik eenmaal losliet dat het herstel niet ging zoals ik het wilde, ging het beter. En sneller.”

Waar het vandaan komt, die wil om te presteren en door te gaan, weet ze wel. “Ik houd van actief zijn, midden in het leven staan, eruithalen wat erin zit. Dat past bij mijn karakter. Ik houd van doelen stellen en ze behalen, het hoort bij mij. Het is mijn kracht en, nu blijkt, ook mijn zwakte.”

Theatertour

Ze is inmiddels bijna helemaal hersteld en kijkt enorm uit naar de komende maanden. “Gelukkig heeft Events for Christ [christelijke evenementenorganisatie, red.] de tour van afgelopen mei kunnen verplaatsen naar december. Het wordt een kersttour in kleine, intieme theaters.” Natuurlijk worden er kerstliederen gezongen, maar de theatertour is ook bedoeld om haar nieuwe album te presenteren. “Een album vol luisterliedjes. Persoonlijk, over dingen die ik om me heen zie gebeuren of zelf meemaak.” Over liefde, gemis, scheiden, afscheid nemen, keuzes maken. “Het zijn eigenlijk liedjes die als een soort vriend naast je staan en je het gevoel geven dat je niet alleen bent.”

De liedjes zijn als een vriend die naast je staat.

Radio en orgel

Joke zingt eigenlijk al haar hele leven. Ze is opgegroeid met muziek. “Thuis stond de radio altijd aan, cd’s werden grijs gedraaid. We zongen in de auto, in de kerk, met opa en oma. Er was altijd muziek, er waren altijd liedjes. Opa speelde orgel, oma floot. Zelf leerde ik gitaar spelen en ook daar zong ik bij.” Ze kreeg vrienden die ook van zingen hielden en toen ze vijftien was, sloot ze zich aan bij een koor. Nooit met het idee om er haar beroep van te maken. “Op mijn achttiende deed ik auditie bij Gospel Boulevard, een koor van André Bijleveld. Daar zongen allemaal mensen die al leefden van de muziek. Suzanne van der Velde bijvoorbeeld, zij zong bij Ralph van Manen en Kees Kraayenoord. Ik viel wel eens voor haar in, wel eens werd meerdere keren per week en ineens ben je een betaald bandlid en is het je beroep.”

Ze heeft ruim tien jaar lang bij Kees Kraayenoord in de band gezeten voor ze, rond haar dertigste, haar eigen projecten ging doen. “Ik heb twee albums gemaakt met oude kerkliedjes, uit de zangbundel Johannes de Heer. Die zong ik vroeger altijd samen met mijn opa. Het was een hele bijzondere periode, omdat opa toen ook nog leefde en ik dat samen met hem mee mocht maken.” Later voelde ze steeds vaker de noodzaak om te schrijven over wat haar bezighield. Het eerste luisterliedje dat ze schreef, ging over liefde. “De liefde die oneindig is. Liefde tussen kinderen en ouders, de liefde die God voelt voor ons.” Ze schreef het samen met haar man Rob en met Rokus Maasland van The Bowery. Dat ene liedje werd uiteindelijk een heel album vol luisterliedjes, Andere foto’s, dat uitkwam in 2017.

Tekst gaat hieronder verder.

• Joke Buis brengt album 'Andere Foto's' uit met kwetsbare liedjes en verhalen

  Klik hier

Tweede album & kersttour

Ze is er sindsdien nooit meer mee gestopt, met schrijven over wat ze meemaakt. “Ik voel echt een urgentie voor die luisterliedjes. Natuurlijk is het belangrijk om samen te kunnen zingen, maar vóór mensen zingen, kunnen troosten, mensen inspireren, daar gaat mijn hart echt van aan.” En ze merkt dat hoe persoonlijker haar teksten worden, hoe universeler ze zijn. “Ook al zitten mensen in een hele andere situatie, ze kunnen de teksten echt meevoelen.”

Haar tweede album Hoe ik je zie wordt 26 september uitgebracht en dus in de kersttour meegenomen. “Als ik maar één soort periode mocht kiezen waarin ik ging optreden, was het met Kerst. Ik houd van de sfeer, de melancholie, van het nostalgische. Er is meer ruimte om over geloof te praten. Ik houd van de vrijgevigheid die er is, het omzien naar elkaar. En natuurlijk van de boodschap dat God naar de aarde kwam voor ons.” Het wordt een intieme tour. “Ik ga terugblikken op het afgelopen jaar, persoonlijke dingen delen en daar liedjes aan koppelen.”

Ik houd van de vrijgevigheid die er is, het omzien naar elkaar.

Zin in de tour

De komende maanden staan in het teken van repeteren en voorbereiden voor de tour. Ze heeft er zin in. “Een teken dat ik goed ben uitgerust”, zegt ze lachend. Ze is blij met haar nieuwe album Hoe ik je zie. “De liedjes zijn wat rauwer dan op Andere foto’s. Die was hoopvoller, lichter. Deze schuurt wat meer, reflecteert. Liedjes over mijn eigen falen, over jezelf continu vergelijken met anderen, over vergeving, over heimwee naar God. Herkenbare dingen, die raken en soms zeer doen.”