‘Tijdens de Pippi Langkous-voorstelling spraken we hardop uit: ‘We gaan emigreren, volgend jaar’’

Vanaf onze eerste vakantie samen – meer dan tien jaar geleden – was het eigenlijk al duidelijk dat we ooit graag eens in het buitenland wilden wonen of dat we ons op een project in Nederland zouden storten. Een ander leven, meer natuur, anders onze tijd indelen. Maar het leven kabbelt voort, we hadden een baan, een koophuis en kregen een zoon. Dan verdwijnt zo’n droom naar de achtergrond en dat was ook oké.

Tot we in 2021 een maand lang in Zweden waren en heimwee kregen toen we eenmaal weer thuis waren. Geen heimwee naar Nederland, wel naar de ruimte en rust van Zweden. In Nederland hadden we volle dagen en weekenden, allerlei verplichtingen, een drukke baan en waren we voor ons gevoel soms meer aan het overleven dan aan het leven. Dit gevoel werd ook zeker versterkt doordat ik chronische bekkeninstabiliteit kreeg en na de zwangerschap lang moest herstellen.

Langzamer leven

We vertraagden en langzamer leven leert je ook anders te kijken naar het leven. Wat vinden we echt belangrijk? We verlangden steeds meer naar een periode van rust, vanzelf onze agenda inplannen en meer leven in plaats van geleefd worden. Daarnaast spreekt het onderwijs in Zweden ons ook aan. Het is wat kleinschaliger en onze oudste heeft straks 14 kinderen in de klas, in plaats van 29. Op school at hij tussen de middag amper zijn brood op omdat er te weinig tijd is (of omdat hij maar al te graag wil buitenspelen) en straks krijgt hij een biologische lokale lunch voorgeschoteld die maar liefst een uur duurt. Dus toen onze tweede zoon zich in 2022 aankondigde, besloten we werk te maken van onze emigratieplannen en het concreet uit te gaan denken.

We komen al bijna vijftien jaar regelmatig in Zweden, want vrienden van mijn ouders wonen in Stockholm. Het hadden onze opa en oma kunnen zijn, maar ze zijn jong van geest en zitten vol levenslust, dus elke keer dat we daar waren, namen ze ons op sleeptouw. We leerden alles over Zweden, van de Vikingen tot ABBA en van fika tot kötbullar. We vierden midsommar met bloemenkransen in ons haar, we deden mee met het Kreeftenfeest, genoten van de zomer in de Scherenkust, zagen de ijsbrekers het water in de havens van Stockholm openhouden en aten alle soorten taart tijdens fika. Ons huis in Ede vulde zich met steeds meer Zweedse souvenirs en onze harten met liefde voor Zweden. 

Emigreren

Na die maand besloten we te gaan kijken of het mogelijk was om onze droom waar te gaan maken. We lazen alles was los en vast zat over emigreren, we bezochten de emigratiebeurs (Zweden is duidelijk populair, het was zó druk), zaten dagelijks op hemnet.se om te kijken wat de Zweedse huizenprijzen deden en wat je dan voor dat geld kon kopen. Om een idee te geven: voor de prijs van een flat in Ede koop je in Zweden een vrijstaand huis met een grote tuin.

We besloten nog een maand naar Zweden te gaan, nu een maand in de regio die we op het oog hadden. Door de lagere huizenprijzen in Zweden en de hogere prijzen in Nederland hebben we de tijd en financiële ruimte voor onze plannen en dat gaf voor ons de doorslag om het avontuur ook daadwerkelijk aan te durven. We wilden wel graag op rijafstand van Nederland wonen, want het is wel de bedoeling dat we af en toe teruggaan en dat onze familie en vrienden ons kunnen bezoeken. We waren al wel eens in de provincie Småland geweest, maar nooit lang of dat we daar goed gekeken hadden of we ons daar wilden vestigen.

Tekst gaat hieronder verder.

• Bestel nu het Eva Zomerboek 2025 ☀️

  Een extra dikke editie vol zomerse inspiratie! Met o.a. een aangrijpend verhaal over het surfdrama in Scheveningen, meditatiemomenten, Tooske’s favoriete zomerplekken, kleurplaten, puzzels, mocktails én meer.

  Klik hier

Dus in de zomervakantie van 2024, toen onze jongste net een jaar was, zijn we aan een rondreis begonnen vanaf de zuidkust tot aan Stockholm en weer naar beneden via het midden en de grote meren. Via Instagram hebben we contact gelegd met Nederlanders en zijn we bij een paar gezinnen langs geweest die al geëmigreerd waren (volg vooral ook @verweij.naar.zweden, @clasinavand en @chalita.gabrielle). Het was ontzettend leuk en leerzaam om te zien hoe zij wonen en om over hun ervaringen te horen. We waren er voor de reis al over uit dat we het wilden gaan doen, maar de reis gaf qua gevoel ook de bevestiging.

‘We gaan het doen’

En daar in Astrid Lindgren Varld, tijdens de Pippi Langkous-voorstelling, spraken we definitief en hardop uit: ‘We gaan het doen en we gaan volgend jaar.’ De knoop was doorgehakt. Dat was heel fijn! Toch waren de weken daarna ook lastig, we moesten aan de opa's en oma’s en onze verdere familie en vrienden vertellen dat we gaan vertrekken. Voor de meesten kwam dat niet als verrassing, maar sommigen dachten dat het echt bij een droom zou blijven.

De één kent Zweden al en snapt helemaal waarom we voor Zweden kiezen, terwijl een ander er nog nooit geweest is en vooral aan de lange, donkere Zweedse winters denkt. Nu komen wij (niet toevallig) terecht op een plek waar de meeste zonuren zijn van Zweden. Zelfs meer dan in Nederland! Dat klinkt heerlijk, maar het gemis van familie, vrienden en collega’s is iets waar we aan zullen moeten wennen.

Het blijft hoe dan ook een hele onderneming, helemaal met twee jonge kinderen. Of zij goed zullen landen vinden we nog het spannendste, wij vinden onze draai waarschijnlijk wel, maar wij maken voor hen de keuze om zo ver weg te gaan wonen. Wat in ons geval heel fijn is, is dat we het allebei even graag willen – anders hadden we het ook niet gedaan. Het is zo levensveranderend dat het superbelangrijk is dat je er allebei écht achter staat. Alle jaren dat we met het proces bezig waren, in ons hoofd of praktisch hebben we elkaar regelmatig bevraagd: Wil je dit echt? Heb je twijfels? Gaan we dit écht doen?

Praktisch aan de slag

Nu we de knoop hadden doorgehakt werd de droom dan opeens werkelijkheid en konden we praktisch aan de slag. We belden een makelaar en moesten ons huis opruimen en te koop zetten, tijdelijk verhuizen en op zoek naar een huis in Zweden. Eigenlijk zouden we 1 mei al vertrekken, een huis huren en vanuit daar een koophuis zoeken. Maar ‘opeens’ en totaal onverwacht kochten we een prachtig huis. Daarover later meer, want dat is een te bijzonder en lang verhaal om in een paar zinnen samen te vatten.

We staan nu aan de vooravond van ons vertrek, nog maar een paar weken en dan rijden we weg. Een heel gek idee, maar we hebben er vooral ontzettend veel zin in! Låt äventyret börja!

De volgende keer... Lees je meer over de koop van ons prachtige rode houten huis, hoe het inpakken ging en hoe onze eerste paar dagen in Zweden zijn. Nu al benieuwd naar meer? Je kunt ons volgen op Instagram via @VanEdeNaarZweden.

Tekst & beeld: Anneclaire Braaksma-Vonk