Eva Simons openhartig over miskraam: ‘Het voelde alsof mijn pijn werd gedragen’
Wil je zien
18 november 2025 · 19:00| Leestijd:6 min
Zangeres Eva Simons (41) groeide op met het geloof, maar raakte het gaandeweg kwijt. Terwijl ze wereldwijd hits scoorde en volop in de schijnwerpers stond, voelde ze zich vanbinnen steeds leger. De druk van haar carrière en persoonlijke verliezen dreven haar in de richting van drank en drugs. Toch vond ze via het geloof langzaam de weg terug omhoog.
Kindertijd
In het EO-programma Adieu God? vraagt presentator Tijs van den Brink aan Eva hoe ze terugkijkt op haar kindertijd. “Dan zie ik een energiek meisje”, vertelt ze. Haar moeder was negentien toen ze Eva kreeg en werkte veel, terwijl haar vader al op jonge leeftijd uit beeld verdween. Eva merkt op dat haar moeder nooit echt kinderen had willen krijgen. “Je voelt als kind dat je eigenlijk niet gewenst bent, en dat doet onbewust iets met je.” Ook het gebrek aan bevestiging in haar jeugd raakt haar. “Als kind heb je toch bemoediging en zelfvertrouwen nodig vanuit je ouders. Als je alleen in de speeltuin zit zonder die steun, ga je je al snel terugtrekken en word je onzeker.”
Toch vond Eva een liefdevolle en veilige basis bij haar oma, die een belangrijke rol speelde in haar opvoeding.“Mijn oma was geweldig. Ze hield met heel haar hart van mij en had veel geduld. We zongen vaak samen en verzonnen onze eigen liedjes.” Via haar oma kwam Eva in aanraking met het christelijke geloof. “Ze draaide de hele dag kerkmuziek en was heel gelovig. Als we wakker werden, gingen we samen bidden en ook als we naar bed gingen.”
Toen Eva net in de eerste klas zat, overleed haar vader plotseling. “Ik had hem tien jaar niet gezien, ik wilde dat wel, maar dat mocht niet. Toen hij onverwachts overleed en ik geen afscheid kon nemen, is er iets in mij geknapt. Op dertien jarige leeftijd begon ik met blowen”, vertelt ze.
Tekst gaat hieronder verder.
Toen hij onverwachts overleed en ik geen afscheid kon nemen, is er iets in mij geknapt.
Van talentenshow tot wereldpodium
Muziek was altijd al een rode draad in Eva’s leven. Op haar zestiende werd ze toegelaten tot het conservatorium en in 2004 brak ze landelijk door via het televisieprogramma Popstars: The Rivals, waar ze deel uitmaakte van de meidengroep Raffish. “Je komt in zo’n programma, supercool natuurlijk, maar daarna merkte ik dat anderen gingen bepalen wie ik was en wat mijn identiteit was. Ik dacht: wie ben ik nou echt? Ik merkte dat er altijd een onderliggende rivaliteit was van wie de aandacht kreeg, wie de beste was. Het voelde voor mij op een gegeven moment niet meer prettig, toen ben ik eruit gegaan.”
Na Raffish volgde haar internationale doorbraak. “Het voelde alsof ik de jackpot had gewonnen.” Maar ze vertelt ook over de keerzijde van het succes: de hoge verwachtingen en voortdurende afwijzingen. “Je gelooft in jezelf en in wat je doet, maar je omgeving oordeelt constant: ‘je bent niet goed genoeg. We willen je niet groter maken, we willen je vernietigen.’ Ik ben wel goed vernietigd geweest.”
De tekst gaat hieronder verder.
Succes, drugs en alcohol: zangeres Eva Simons bleef altijd bidden
Verlies in drank en drugs
Het plotselinge verlies van haar vader, gevolgd door het overlijden van haar geliefde oma, liet bij Eva een diepe leegte achter. In combinatie met de druk en hectiek van haar carrière zocht ze haar toevlucht in alcohol en drugs. Langzaam maar zeker raakte ze steeds verder verwijderd van het geloof.
Inmiddels spreekt ze openhartig over haar tijd in een kliniek, waar ze leerde omgaan met haar verslaving. “Ik wist toen nog niet hoe het werkt met zonde en heiligheid. In een kliniek leer je heel praktisch hoe je niet meer gaat drinken of drugs gebruikt. Maar je weet later pas, omdat je met God bezig bent, waar het vandaan komt. Waarom je zondigt. Dat leer ik nu steeds meer kennen.”
Soms heb ik het idee dat ik dingen op me afroep in mijn gebed
Maria in 'The Passion'
Tijdens de repetities voor The Passion, waarin Eva de rol van Maria vertolkte, kreeg ze een miskraam. “Soms heb ik het idee dat ik dingen op me afroep in mijn gebed. Toen ik begon met mijn rol Maria in The Passion heb ik gebeden: ‘God, ik ga Maria spelen, maar weet ik wel wat lijden is? Kan ik dat wel?’ Toen ik daarna een miskraam kreeg, was dat zó verdrietig.”
In die periode vond Eva opnieuw houvast in haar geloof. “Toen ben ik gaan bidden, omdat ik de pijn niet kon verdragen. Ik zei: deze pijn is te zwaar, wilt U het dragen? Toen voelde het alsof mijn pijn werd gedragen; ik kon verder. Ik dacht: nu kan ik echt een hele mooie Maria laten zien, want ik heb hetzelfde meegemaakt. Ik kan echt naar binnen gaan, ik kan echt zijn wie ik ben.”
Tekst gaat hieronder verder.
Hoe Eva Simons (Maria in The Passion) tot geloof is gekomen: 'Rol kwam op het allerbeste moment'
Oplossingen en antwoorden
Tegelijkertijd waren er ook twijfels. “Je denkt: hoezo moet ik dit meemaken? Waar heb ik dit aan verdiend? Dan komen er stemmen: zie je wel, dat geloof werkt helemaal niet. Maar als ik ga bidden, komen er weer oplossingen en antwoorden.” Achteraf herkent ze zelfs een groter doel in haar verlies. “Ik had wel het idee dat ik door die miskraam een hoger doel kon dienen. Ik kon veel vrouwen bereiken die hetzelfde meemaken.”
Als Tijs haar vraagt of God die miskraam dan heeft ‘gegeven’, blijft Eva eerlijk in haar zoektocht. “Ja… misschien. Ik weet niet hoe God werkt. Dit is de aarde, hier gebeuren dingen. Soms word je ingezet om God te dienen. Dat is een dappere taak en soms vind ik dat moeilijk.”
Bekijk de hele aflevering van Eva Simons in Adieu in God? hier.
Adieu God?
Premium
