Maskeren, over­prik­ke­ling en ste­reo­ty­pe­rin­gen: het is niet makkelijk een autistische vrouw te zijn

‘Doe nou gezellig mee!’, ‘Kun je je daar niet eens overheen zetten?’ of ‘Kijk me aan als ik tegen je praat!’ Gevreesde opmerkingen voor mensen met autisme. “Soms hoor ik nog steeds zo’n stemmetje in mijn hoofd”, zegt Bianca Toeps (40). “Ik kreeg die opmerkingen zo vaak vanuit mijn omgeving − zeker toen nog niet bekend was dat ik autisme heb − dat ik ze uiteindelijk ook tegen mezelf ging zeggen. En natuurlijk wíl je wel graag normaal meedoen. Maar dan voel je je algauw weer beroerd op zo’n feestje, en je moet sowieso altijd eerder naar huis vanwege alle prikkels. Daar word je best ongelukkig van. Ik heb als tiener een eetstoornis ontwikkeld. Want ik moest naar school en ik trok dat niet. Dus ging ik met mezelf onderhandelen: ‘Oké, als het lukt, mag je deze hele zak snoep opeten.’ Zo ontwikkel je allerlei slechte gewoontes; je dwingt jezelf om met de wereld te dealen.”