Je trekt een grote broek aan als je beweert ‘het verhaal van’ iets te vertellen. Iedere plek en ieder persoon heeft zo veel verhalen en iedere tijd heeft z’n voorkeur voor een bepaalde insteek. Is voor de een het verhaal van de VOC een inspiratie voor hard werken en ondernemerszin, voor een ander is deze periode een zwarte bladzijde.
Pieter-Jan bekijkt het...
Redacteur Pieter-Jan Rodenburg zet zich wekelijks achter het scherm om zich te verwonderen over het aanbod.
Dankbare geschiedenisleraren
Het derde seizoen van NTR-programma Het verhaal van Nederland vertelt het verhaal van Amsterdam. Of: een verhaal van Amsterdam. Dat gebeurt zoals bij de eerdere seizoenen briljant en meeslepend. Daan Schuurmans is in z’n element als geschiedenisleraar die door levende geschiedenistaferelen wandelt. Af en toe mag een expert een paar zinnetjes duiding geven. Leerzaam, vermakelijk en mooi, dit is heerlijke tv. En ik vermoed dat niet alleen dankbare geschiedenisleraren die hun klas veilig voor een scherm kunnen zetten dat met me eens zijn, want het programma staat fier bovenaan de kijkcijferlijsten.
Pretoogjes en een lachje
Telkens weer weet het programma figuren en verhalen uit de geschiedenis te lichten die kenmerkend zijn. In de tweede aflevering komen Deens weesmeisje, een vrouwelijke chirurgijn (Trijn Jacobs was 250 jaar voor Aletta Jacobs al een vrouwelijke arts) en een attractiepark avant la lettre voor. Daan Schuurmans vertelt het allemaal met pretoogjes en een lachje. Zo komt de geschiedenis persoon voor persoon tot leven.
Eén sleutelfiguur mist
En toch: is dit het verhaal van Amsterdam? In alle afleveringen schittert één sleutelfiguur door afwezigheid. God. De religieuze motivatie van al die historische figuren is zorgvuldig weggepoetst. Rembrandt is gewoon een schilder, gastvrijheid is gewoon gastvrijheid, het dolhuis (boven de deur stond ‘Dit Godtshuys wert gesticht uyt liefde’) is een teken van de Amsterdamse goede wil en ook de kerkelijke strijd én bloei van Amsterdam mis je. Niet de lelijke kanten en niet de mooie kanten.
Jammer is het wel
Logisch natuurlijk. Dat verhaal past niet zo goed in het verhaal van Nederland nu. Maar jammer is het wel. Je mist een laag. Of beter gezegd: je mist een goed verhaal.