In de geest van Prediker: 'Train Dreams' over tijd, verlies en wat in het leven werkelijk blijft
Kijktip
vandaag · 08:03| Leestijd:2 min
Train Dreams is zo’n film waarvan je binnen de eerste minuut al weet of het iets voor je is. Er zijn mooie tableaus van naaldbomen, beekjes en korenvelden, gevat in sfeervol avondlicht. Op de achtergrond klinken vogelgeluiden en lichte, mysterieuze muziek.
Een kalme vertelstem mijmert over een oude wereld die verdwenen is, maar waar nog volop echo’s van naklinken. Persoonlijk was ik meteen verkocht.
De film speelt zich af in het Amerikaanse noordwesten, in de vroege twintigste eeuw, en heeft in de verte iets weg van een western. We ontmoeten Robert Grainier, een introverte houthakker die van klus naar klus door het land reist. Wanneer hij verliefd wordt op een jonge vrouw die hij in een kerk ontmoet, besluit hij zich met haar te gaan settelen. Ze bouwen een huisje aan een bosrand, krijgen een dochtertje en leiden samen een sober maar idyllisch bestaan. Toch blijft er almaar iets aan Robert knagen, zeker wanneer hij moet werken en soms maandenlang van huis is – pijnlijke herinneringen, een onbestemde onrust.
- Hoe havermoutpap mensen samenbrengt: documentaire The Golden Spurtle is om van te smullen
Hoe havermoutpap mensen samenbrengt: documentaire The Golden Spurtle is om van te smullen
'Train Dreams' is gebaseerd op de gelijknamige novelle van auteur Denis Johnson, en biedt het soort ervaring dat je hebt als je opgaat in een goede roman. Evengoed wordt er heel visueel verteld, met oogstrelend camerawerk dat herinnert aan de films van Terrence Malick (The Tree of Life). Terwijl tragiek, geluk en ook veel triviale momenten elkaar opvolgen, blijft Robert de wereld vol verwondering opnemen. Altijd in dubio, lijkt het, over zijn rol in het grote geheel. Ontroerend puur wordt hij gespeeld door de Australische acteur Joel Edgerton (The Underground Railroad).
De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.
Toestemmingen aanpassenJe zou Train Dreams kunnen zien als een ode aan een verdwenen Amerika, inclusief subtiele maatschappijkritiek. Of als een parabel over de vluchtigheid en ongrijpbaarheid van het leven, verwant aan het Bijbelboek Prediker – ook zo’n bespiegeling die zowel weemoed als levenslust oproept.
Premium
