Frederique* (32) werd veroordeeld tot drie jaar en negen maanden vanwege een geweldsdelict. Ze heeft twee jaar en drie maanden in detentie gezeten en droeg zes maanden een enkelband. Nu werkt ze aan haar droom om vastgoedinvesteerder te worden.
“In de gevangenis dacht ik veel na over wat ik met mijn leven zou doen als ik vrij zou komen. Ik besloot opleidingen te volgen toen ik in detentie zat. Daar heb ik dan ook mijn diploma voor zelfstandig ondernemer gehaald. De tijd in detentie heeft mij bewuster gemaakt van wie ik ben en wat ik wil. Ik leerde mezelf echt kennen en besloot dat ik alles achter me wilde laten en een nieuwe start wilde maken.
Als je 23 uur per dag alleen opgesloten op cel zit, kom je jezelf wel tegen. Dat was confronterend, maar ook waardevol. Door meditatie leerde ik mezelf accepteren en zag ik dat er dingen moesten veranderen. Ik besloot dat ik financieel onafhankelijk wilde worden. Nu heb ik mijn leven weer goed op de rit. Ik droom ervan om vastgoedinvesteerder te worden en ben hard op weg om dat ook echt te worden.
Als je 23 uur per dag alleen opgesloten op cel zit, kom je jezelf wel tegen.
Na mijn vrijlating leefde ik de eerste periode thuis heel geïsoleerd. In drukke omgevingen voelde ik me angstig en paranoïde. Ik had het idee dat iedereen naar me keek, me veroordeelde of me iets wilde aandoen. Dat gevoel van wantrouwen droeg ik met me mee vanuit de gevangenis. Ik zat daar met moordenaars, pedofielen en drugsverslaafden. Die mensen kun je niet vertrouwen. Ze kunnen heel raar uit de hoek komen. Dat maakt dat je steeds op je hoede bent. Toen ik vrij was, kon ik dat gevoel niet snel van mij afschudden. Dankzij meditatie kon ik uiteindelijk mijn waakzaamheid loslaten.
Hoewel ik mijn straf heb uitgezeten, vertel ik niet graag dat ik in detentie heb gezeten. Mensen hebben snel een oordeel, en daar zit ik niet op te wachten. De meesten kennen mijn verhaal niet eens. Mijn ouders wisten het wel, die vonden het heel heftig. De periode in de gevangenis heeft onze band versterkt. Ik had namelijk niet zo’n goede band met mijn ouders. Ik was altijd het zwarte schaap in de familie. Wat ik thuis aan liefde en aandacht miste, zocht ik eigenlijk buiten, in een verkeerd circuit. Vanuit de gevangenis schreef ik mijn ouders brieven waarin ik mijn hart luchtte, en dat bracht ons dichter bij elkaar. Ze kwamen vaak op bezoek en we belden bijna dagelijks. Onze band is nu perfect; wat dat betreft had ik mijn tijd in detentie wel nodig om te veranderen.
Tekst gaat hieronder verder.
Jade (36) werd veroordeeld tot vier jaar cel, en vond daar haar geloof in God terug
Vroeger had ik een kort lontje en ging ik om met verkeerde mensen, maar ik ben nu veel rustiger geworden. Ik wil alleen maar een nieuw leven opbouwen, zonder al die gekke dingen van vroeger te doen. Iedereen verdient een tweede kans, en ik pak de mijne met beide handen aan.”
*De naam van Frederique is gefingeerd. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
Tekst: Jessica de Jong-Visser Beeld: Nienke van Denderen Styling & visagie: Très Jolie visagie