Toe aan rust? Leer leven zoals in de Mediterranée

Minstens vier dagen werken, sporten, bij vrienden of familie op de koffie, vrijwilligerswerk doen, de kinderen naar de sportclub brengen, hen helpen met huiswerk, boodschappen bestellen, het huis schoonhouden, een keertje naar de kapper, een verjaardag bezoeken, nog even ontspannen… O ja, je partner wil misschien ook nog wat aandacht. Als je alles op een rijtje zet, is het eigenlijk niet gek dat we onszelf zo druk vinden. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau voelde in 2018 36 procent van de Nederlanders van 12 jaar en ouder zich ten minste één keer per week opgejaagd. Ook heeft 54 procent het gevoel het ‘te druk’ te hebben en 39 procent voelt zich thuis of op het werk weleens tekortschieten.

In vakantiesferen

Inwoners van bijvoorbeeld Italië, Spanje, Griekenland, Frankrijk en Kroatië lukt het vaak om een kalmer leven te leiden. Zij hebben ‘simpelweg’ hun hele leven anders ingericht, gefocust op het rustig aan doen. Kirsten Zijderveld werkt als reisjournalist en schrijft over haar reizen naar de Mediterranée op haar reisblog Mediterraneanonmymind.nl. Regelmatig werkt ze een paar weken of maanden vanuit deze regio, waardoor zij ervaart hoe het leven in mediterrane landen verloopt. Zij weet dan ook als geen ander hoe de mensen daar het aanpakken als het aankomt op werk, stressmanagement, gezondheid, relaties en leven in het moment.

Twee uur lunchen

“Werk speelt bij ons in Nederland een grote rol”, begint ze. “Eerst moet onze to-dolijst af, daarna is er tijd voor leuke dingen. In mediterrane landen leven ze niet om te werken, maar werken ze om te leven. Ze drinken bijvoorbeeld vóór hun werkdag buiten de deur een kopje koffie. Of ze lunchen uitgebreid met vrienden of familie. Wij zijn gewend binnen een half uur een boterham te eten, maar in bijvoorbeeld Spanje hebben ze een lunchpauze van wel twee uur lang. Ze gaan naar huis, laten even de hond uit, gaan soms zelfs sporten. Het gevolg is dat ze later klaar zijn met werk, maar dat kán daar ook, omdat het ingebakken zit in de cultuur: ze eten later, winkels zijn langer open, et cetera.”

Hoe neem je deze houding over? “Door niet te wachten op het weekend voordat je leuke dingen gaat doen. Probeer doordeweeks sociale of ontspanningsactiviteiten te plannen. En als je meer rust in je werk wilt ervaren, is het belangrijk dat je iets doet wat je écht leuk vindt. Ik heb journalistiek gestudeerd en word gelukkig van de Mediterranée, dus ik zocht naar een manier om die twee te combineren.”

3x zo leer je rusten

Schrijver en stiltetrainer Mirjam van der Vegt deelt vijf opdrachten die je op de kortere en langere termijn kunnen helpen om meer rust in je leven in te bouwen.

1. “Neem korte rustmomenten en beloon jezelf daarvoor, al zijn het maar vijf minuten per dag. Als je structureel geen rust neemt, of je neemt het jezelf voor maar doet het niet, raak je het vertrouwen in jezelf kwijt. Het is eigenlijk een spier die je moet trainen. Dus kies ervoor om per dag bijvoorbeeld drie keer vijf minuten een rustmoment te hebben. Ga even bewegen, of simpelweg voor je uit staren, zonder afleiding. Begin klein, houd jezelf eraan en beloon jezelf dan ook, bijvoorbeeld aan het einde van de week. Al kun je de rust ook als beloning op zich zien.”

2. “Ga mijmeren. Voor je uit staren. Dat is heel productief! Je archiverende brein – die informatie opslaat en ordent – gaat dan aan en ruimt de boel op. Je gedachten worden geordend. Het is dus heel goed om even op je werk uit het raam te staren. Dit betekent niet dat je mag piekeren, want daarbij ga je strategieën en aannames bedenken. Nee, laat je gedachten maar lopen.”

3. “Kies per dag ten minste één ding dat je met aandacht wilt doen. Hierdoor leer je bewust kiezen voor wat je nodig hebt, wat je uiteindelijk rust geeft. Dit mag heel klein zijn: ‘Ik ga vanavond een half uur wandelen.’ Of ‘Ik neem een kwartier langer voor mijn lunch.’”

In het Eva Zomerboek deelt Mirjam nog twee tips en vertelt ze meer over de oorzaken van onze drukte. Benieuwd naar het hele artikel? Bestel dan het Eva Zomerboek!

Tekst: Anouk van de Schootbrugge