
‘Mijn kompas is mijn vrouw en mijn geloof’ – Henri Bontenbal over liefde, matigheid en integriteit
Persoonlijk verhaal
1 oktober 2023 · 15:47| Leestijd:10 min
Lees gratis verder
Meld je nu aan en krijg 3 maanden gratis onbeperkt toegang tot alle artikelen en digitale magazines van Eva.
Lees gratis verder
Meld je nu aan en krijg 3 maanden gratis onbeperkt toegang tot alle artikelen en digitale magazines van Eva.
CDA-leider Henri Bontenbal put kracht uit zijn gezin, zijn geloof en de wijsheid van oude spreuken. Van de liefde voor zijn vrouw tot lessen over matigheid en oprechtheid: hoe houden deze waarden hem staande in de hectiek van de Haagse politiek?
Na een hele dag debatteren doet hij zijn colbertje uit en stropdas af. Hij pakt het kopje cappuccino dat hem wordt aangereikt. Het is nog steeds niet gewoon dat iemand koffie voor hem haalt. Net als het feit dat hij nu soms door een medewerker met de auto wordt opgehaald in plaats van dat hij zelf rijdt. “Ik moet er zo aan wennen. De eerste week reed ik overal zelf naartoe, maar ik kwam er al snel achter dat dat heel vermoeiend is.”
Een mens stippelt zijn weg uit, de HEER bepaalt de richting die hij gaat (Spreuken 16:9)
“Dat vind ik een moeilijke tekst, omdat daar iets deterministisch in zit. De joodse gedachte spreekt mij meer aan. In de filosofie van het jodendom zit heel sterk de gedachte dat wij mensen medescheppers zijn van God. Rabbijn Jonathan Sacks heeft daar het boek Een gebroken wereld heel maken over geschreven. Daarin beschrijft hij dat God een schepping heeft gemaakt, maar dat die nog niet af is. Wij zijn op de aarde gezet om met Hem medeschepper te worden. Daardoor krijgt de mens heel veel verantwoordelijkheid. Dat gaat met vallen en opstaan, want aan de ene kant heb je de beperktheid van de mens: we zijn allemaal sterfelijk, we hebben allemaal een zwart randje en verkeerde neigingen, maar we zijn ook tot enorm grote dingen in staat. Dat vind ik een heel inspirerende gedachte en niet dat alles voor mij is uitgestippeld. Het begrip verantwoordelijkheid is voor mij de kern van mijn mensbeeld.”
Tekst gaat hieronder verder.
Jandino Asporaat (44): ‘Ik heb hele gesprekken met God – ik denk wel zevenhonderd per dag’
Een vrolijk hart bevordert een goede gezondheid, een sombere geest verzwakt het lichaam (Spreuken 17:22)
“Ik ken zowel het vrolijke hart als die sombere geest, want ik heb beide in mij. Ik heb een melancholische kant, waardoor ik de zwarte kant van het leven heel erg kan zien. Dat heeft er ook mee te maken dat ik heel nieuwsgierig ben naar wat er misgaat – en ook goed hoor –in de wereld, maar ik trek me dat heel erg aan. Het komt altijd erg binnen. Maar ik heb ook die vrolijke kant, waarmee ik mensen kan inspireren. Omdat ik ook de dalen ken, ervaar ik de toppen intenser. Ik kan tijdens een concert zo verschrikkelijk genieten dat het bijna pijn doet. Ik was pas bij Bruckner, dat was zo schitterend – of Tsjaikovski – dat gaat bij mij door merg en been. Dat voel ik lijfelijk, maar dan heb ik ook écht het gevoel dat ik leef. Ik ervaar dat zo intens. Ik heb het idee dat niet iedereen dat zo heeft. Daarnaast ben ik een enorme bèta en dat maakt het ingewikkeld. Een coach heeft mij weleens verteld dat analytisch en gevoelig zijn het meest ‘gevaarlijke’ karakter is, want dan lees je alles en komt alles heel hard binnen. Ik ben aan het leren dat te doseren: ik lees bijvoorbeeld niet alles wat de media over me schrijven.”
Ik ben aan het leren te doseren: ik lees bijvoorbeeld niet alles wat de media over me schrijven.
Spreek voor hen die weerloos zijn, bescherm het recht van de vertrapten (Spreuken 31:8)
“Dat heeft mijn hart. Er zijn altijd mensen die in de knel zitten en niet gezien of gehoord worden of inderdaad vertrapt worden en zij doen een beroep op je. Dat motiveert mij om politiek actief te zijn, om op zoek te gaan en te praten met mensen die het betreft. Hun verhalen raken me en heb ik ook nodig om te kijken wat we eraan kunnen doen. Het is prachtig als mensen succesvol zijn, maar we maken het met z’n allen allemaal heel ‘plastic’. Ik erger me eraan dat we in onze samenleving de verkeerde mensen waarderen. Als je kijkt naar talkshows en naar glossy’s, dan zie je mensen met perfecte gezichten en perfecte banen. Daar hebben we dan een soort maatschappelijke erkenning voor. En de mensen die het écht draaiend houden, en ook de ruwe kant kennen, zien we niet staan. De erkenning voor die mensen vind ik heel belangrijk, omdat ik deze mensen privé ken. Als jij in je eigen bubbel leeft, denk jij dat de wereld zo is. Maar als ik van een politieagent hoor dat hij ’s avonds met zijn team Rotterdam Delfshaven in moet om schiet- en vechtpartijen te voorkomen, dan weet je wel beter. Ik word kwaad als ik mensen soms dingen hoor roepen over ‘dat soort mensen’, terwijl ze geen idee hebben wat ze doormaken. Zulk onrecht motiveert mij. De mensen die echt en puur zijn, zijn voor mij de helden. Die een stap harder zetten dan wat in hun functieomschrijving staat. Ik vind echtheid, en vaak ook bepaalde wijsheid, bij mensen die de ‘gewone’ banen hebben of die in de knel zitten. Ook hun veerkracht spreekt mij enorm aan. Een toeslagenouder die tegen mij zegt: ‘Ik ben niet bij de pakken neer gaan zitten, maar ik ben doorgegaan. En nu wil ik zelf opkomen voor mensen die in de knel zitten.’ Daar zit een power achter! Daar kunnen heel veel mensen met topinkomens een voorbeeld aan nemen.”
Moge de geliefde van je jeugd je vreugde geven. Ze is zo lieflijk als een hinde, bekoorlijk als een ree (Spreuken 5:18)
“Als ik dit nu tegen mijn geliefde zou zeggen, zou ze in lachen uitbarsten. Ik heb mijn vrouw ontmoet op de christelijke studentenvereniging. Wij hadden daar elk jaar een dies natalis (geboortedag van je vereniging) en daarvoor nodigde je als man een vrouw uit om met jou mee te gaan als partner. Ik heb toen Hanneke gevraagd. Ik had een klik met haar, maar ik kende haar ook nog niet heel goed. Het was dus niet dat ik stapelverliefd op haar was en dacht: die moet ik hebben. We hebben heel veel gepraat die avond en we begrepen elkaar op een of andere manier al heel snel. Dat klinkt misschien gek en het is moeilijk uit te leggen waarom dat zo was, maar je voelt een soort verwantschap bij iemand.
Ik ben na zeventien jaar nog steeds gek op mijn vrouw.
We zijn redelijk jong getrouwd, ik was 23, maar ik ben na zeventien jaar nog steeds gek op mijn vrouw. Ik kan niet doen wat ik nu doe als ik niet haar volledige steun en hulp had. Voor mij is zij gewoon een lot uit de loterij. Als ik te veel met mezelf bezig ben of met mijn idealen, dan gaat ze af en toe op de rem staan. En dat is in het begin nog een beetje vriendelijk, maar als het niet bij mij binnenkomt, dan zal zij me harder een spiegel voorhouden. Ik heb dat ook nodig. Als ik eenmaal iets in m’n kop heb, dan ga ik er gewoon voor en moet alles daarvoor wijken. Zij corrigeert mij dan. Je kunt hier helemaal worden opgeslokt door het Haagse, maar zij is de spiegel naar buiten toe: snapt iemand op straat nog wat ik in hemelsnaam aan het doen ben?
En ze is ook mijn inspiratiebron. Als verloskundige in Rotterdam ervaart zij heel veel dingen van de achterkant van de samenleving en daar praten we dan thuis over. Op die manier vorm je een goed beeld van wat er gaande is bij mensen die heel kwetsbaar zijn en dat inspireert mij weer om politiek te bedrijven. Dus ik ben heel dol op mijn vrouw en ik zou echt geen dag zonder haar kunnen!”
Tekst gaat hieronder verder.
Uitvaartondernemer Iede Hoorn: ‘De gedachte dat ik mijn dierbaren verlies laat ik niet toe’
Maak me niet arm, maar ook niet rijk. Voed me slechts met wat ik nodig heb (Spreuken 30:8)
“Het mooie hieraan vind ik dat hierin de klassieke deugd van matigheid resoneert. In het extreme vind je nooit geluk. Ik denk dat deze spreuk een gestoelde wijsheid is die heel erg waar is, maar waar onze cultuur weinig weet meer van heeft. Daardoor zijn heel veel mensen ook zo ongelukkig. Ik ben me er heel erg bewust van dat ik in een bevoorrechte positie zit: mijn vrouw en ik hebben een goede opleiding, we hebben twee banen, met onze kinderen gaat het goed en daarmee krijg je al – wat wetenschappers noemen – sociaal kapitaal mee. Ik kom zelf uit een groot gezin met acht kinderen en één inkomen. Dat was geen super ruim inkomen, dus daar zat die matigheid wel in.
En de deugd van alles delen: ik droeg altijd de kleren van de broers boven mij. Natuurlijk had ik geen eigen kamer, ik sliep altijd in een stapelbed met een van mijn broers. Je moest het met elkaar doen en mijn ouders hebben elk dubbeltje omgedraaid en sober geleefd om het gezin groot te brengen met een fatsoenlijke opleiding. Mijn ouders kozen voor de essentie: nee, ik droeg geen merkkleding, maar ze hebben me wel naar muziekles gestuurd. Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor. Ik leerde wat belangrijk was en dat die dingen vaak even moeite kosten.
Ik droeg geen merkkleding, maar werd wel naar muziekles gestuurd
Dat armoede ongelukkig maakt, is wel duidelijk. Door de verhalen van mijn vrouw weet ik dat armoede voor heel veel stress, ongeluk en gebroken relaties zorgt. Maar ik denk dat je achter de voordeuren van de duurdere wijken ook veel ellende vindt. Dat is een ander type ellende, maar ik denk dat extreme rijkdom ook heel weinig geluk brengt.”
Je moet elk mens recht in ogen kunnen zien, nooit je ogen hoeven neerslaan (Spreuken 4:25)
“Dit is een wijze spreuk voor de politiek, want als je eenmaal begint aan een cirkel van onoprechtheid, komt het altijd terug. Je wordt behandeld zoals jij anderen behandelt. Je kunt maar beter oprecht blijven in de politiek, hoewel dat soms ingewikkeld is. Het is hier wel een giftige omgeving waar soms politieke spelletjes worden gespeeld. Dat stimuleert je niet om heel oprecht te zijn. Tegelijkertijd heb je gewoon een intern kompas. Het ergste wat je kunt verliezen, is uiteindelijk niet je baan of zetels, maar je eigen integriteit. Als mensen tegen mij zouden zeggen: ‘Je bent met idealen en oprechte bedoelingen de politiek in gegaan, maar je bent jezelf kwijtgeraakt’, dan zou ik dat het allerergste vinden.”
Welke spreuk inspireert jou?
“‘There’s some good in this world, Mr. Frodo, and it’s worth fighting for.’ Deze spreuk komt uit The Lord of the Rings. Het moment in de film waarop dit wordt uitgesproken, maakt dat ik dit een prachtige spreuk vind. Het roept op om ook in de moeilijkste momenten te vechten voor wat goed, mooi, rechtvaardig is, hoe onbeduidend ook. Ik pas deze spreuk toe in mijn eigen leven door op moeilijke momenten mezelf in te prenten: er is altijd iets goeds in de wereld wat het de moeite waard maakt om voor te vechten.”
Tekst: Jeannette Coppoolse
Beeld: Nienke van Denderen fotografie