Eline trouwde op haar twintigste en kreeg gelijk daarna haar eerste kind

Eline: “We waren heel jong en ons huwelijk was verhaast doordat we al zes maanden in verwachting waren. Het was een ontzettend intens jaar. We studeerden nog volop en tegelijk werd ons hele leven omgegooid, omdat we drie maanden na ons huwelijk ons eerste kind kregen. Daarom hield ik er rekening mee dat er later nog een terugslag zou volgen. We waren immers door zoveel heen gegaan en zo snel; we hadden amper tijd gehad om aan het leven als echtpaar te wennen voordat we ook ouders werden. Maar die terugslag kwam niet. We hadden en hebben een heel stabiel huwelijk. Natuurlijk verschillen we weleens van mening, maar zonder de crisis die ik min of meer had verwacht.”

De impact van stressvolle gebeurtenissen

Esther Kluwer, hoofddocent en onderzoeker aan de Universiteit Utrecht en bijzonder hoogleraar Duurzame Relaties en Welzijn aan de Radboud Universiteit vindt het niet gek dat Eline rekening hield met een terugslag. “Een eerste kind krijgen betekent een grote verandering in het leven. Dat kan behoorlijk wat spanning zetten op een relatie, want het vraagt veel tijd en aandacht. En een kind is natuurlijk wel bindend, hè? Stellen die het vóór die tijd al goed met elkaar hadden, komen er meestal prima doorheen. Maar bij de stellen van wie de relatie vóór de zwangerschap of voor de geboorte al wat kwetsbaarder was, zie je vaak een afname in relatiekwaliteit. Hetzelfde geldt bij andere stressvolle gebeurtenissen. Een van beiden kan opeens een baan verliezen. Of je gaat samen verhuizen naar de andere kant van het land. Of je moet dealen met een ernstige ziekte, een overlijden, familieomstandigheden, corona – nou ja, je kunt allerlei stressvolle omstandigheden bedenken.”

Veilig gehecht

Eline is dankbaar voor haar goede relatie. “Later besefte ik dat dit te maken had met hoe wij zijn gehecht: veilig. Sowieso zijn we in de basis veilig gehecht bij onze ouders. We hebben warme herinneringen aan de gezelligheid, de liefde en het plezier in onze eigen gezinnen. Maar ook in onze relatie hebben we vanaf het begin steeds de verbinding met de ander gezocht. Wij willen echt zonder oordeel naar elkaar luisteren, kijken wat de behoefte van de ander is. Natuurlijk hebben we ook dat moeten leren, maar we voelen ons altijd grotendeels gekend bij elkaar, veilig. Ik vind dat super bijzonder.” Eline is christen en is God dankbaar voor haar goede relatie. “Dat het allemaal zo goed gaat ervaar ik als een zegen!”

Tekst: Margaretha Coornstra