Janneke Jelies emigreerde met haar gezin naar Spanje: ‘Dit hadden we veel eerder moeten doen’

“Ik snap die Hollander niet”, zeggen Janneke en Johan Jelies bijna wekelijks tegen elkaar. “Wat doet-ie daar nog?” Als de Jelies nu opnieuw mochten kiezen, hadden ze al jaren eerder de Nederlandse regen ingewisseld voor de Spaanse zon. Natuurlijk is hun leven nu niet opeens een mediterraan sprookje, benadrukt Janneke. “De taal leren, het huis verbouwen, wennen aan de cultuur: het wordt drie jaar aanpoten. Maar we krijgen er nu al zo veel voor terug. Dat kan ik bijna niet uitleggen. Je moet het echt zelf zien en ervaren. Ons huis is hier veel kleiner dan in Tollebeek, maar we hebben zo veel moois eromheen. De kinderen spelen nu bijvoorbeeld in ‘onze’ vallei achter het huis. Daar staan de amandelbomen in bloesem, een prachtig gezicht!”

Liefde op het eerste gezicht

Hoe Janneke en Johan ooit op het idee kwamen om te emigreren? Daarvoor gaan we terug naar 2018, als de Jelies op vakantie zijn in Spanje. Slenterend door het pittoreske vissersstadje Dénia raken Johan en Janneke zó gecharmeerd van de Spaanse cultuur, dat ze tegen elkaar zeggen: ‘Als we ooit de kans krijgen, gaan we hier wonen.’ Het mediterrane klimaat, het heerlijke eten en de relaxte levensstijl: het is liefde op het eerste gezicht. Janneke: “Achteraf gezien hadden we meteen moeten verhuizen. Dan waren de kinderen nog een stuk jonger geweest, en hadden ze gemakkelijker kunnen aarden. Maar we durfden niet. Het is geen stap die je zomaar zet. Ook hadden we nog een kinderwens, en ik moest er niet aan dénken om hier zwanger te worden. Dan toch liever bevallen bij mijn eigen dokter in Nederland, die er bij alle negen geboortes bij is geweest.” Grinnikend: “Dat is vast iets tussen mijn oren. De ziekenhuizen in Spanje zijn ook supergoed.”

Hagelwit boerderijtje

Hoe dan ook, als het leven in Nederland steeds duurder wordt en de samenleving polariseert, gaat het toch weer kriebelen. Vijf jaar na die legendarische zonvakantie reizen Janneke en Johan voor de tweede keer van hun leven naar Spanje – deze keer om hun droom waar te maken. Ze gaan op huizenjacht, met het camerateam van Een huis vol emigreert in hun kielzog. Ze gaan voortvarend aan de slag. Al blijkt het nog niet zo gemakkelijk om een nieuwe plek te vinden om met z’n elven te wonen. Zo is de kijker getuige van het feit dat hét droomhuis door hun vingers glipt. Uiteindelijk vinden ze een hagelwit boerderijtje tussen de olijfbomen op 45 minuten van Alicante, een populaire stad aan de Costa Blanca. Nog geen paar maanden later verhuizen ze, misschien wel voorgoed.

‘Poco poco’

Een jaar later hebben de Jelies al aardig wat mensen in de omstreken van hun dorpje Pinoso leren kennen. “Vooral Nederlanders”, geeft Janneke lachend toe. “Daar heb je in het begin toch de meeste klik mee. Langzamerhand krijg ik er nu wat Spaanse vriendinnen bij. Ik spreek ze bijvoorbeeld als ik de kinderen van school haal, of op de padelbaan, waar we vaak naartoe gaan.” Kan ze al een woordje Spaans met de andere moeders spreken? Janneke schudt haar hoofd: “Weet je wat het is? Ik kan het goed verstaan. Maar voor mij is de drempel hoog om ook zelf Spaans te praten. Ik ben bang dat ik iets verkeerds zeg en daar moet je wel het lef voor hebben. Gelukkig zijn de kinderen of Johan er regelmatig bij. Johan praat zelfs nog tegen een boom, haha! Vaak kom ik er dan achter dat ik de Spaanse woorden toch wel wist. Maar je moet durven, hè? Gelukkig hebben de Spanjaarden geduld met ons. ‘Poco poco’, zeggen ze vaak. Beetje bij beetje, het komt goed.”

Dompel jezelf onder in de mediterrane sferen en lees het hele interview met Janneke Jelies in het Eva Zomerboek! Bestel 'm hier!

Tekst: Arianne Ramaker
Beeld: Moon Jansen
Styling & visagie: Très Jolie Visagie