EO-presentator Marleen Stelling: ‘Mijn zoon was de stok achter de deur om mijn eetstoornis aan te pakken’

“Als ik de dagboeken uit mijn tienertijd teruglees, zie ik daar best heftige dingen in staan. Ik was een behoorlijk sombere puber die dagelijks met de dood bezig was. Ik had geen concrete plannen om mezelf van het leven te beroven, maar ik ontwierp bijvoorbeeld mijn eigen grafsteen. Daarbij vond ik mezelf ook nog eens te dik.”

“Ik was periodes heel restrictief met eten. Maar dat hield ik nooit hele dagen vol. Dan at ik overdag weinig of niets en dan had ik ’s avonds vaak eetbuien. Ik sportte heel dwangmatig, want daar werd ik snel dunner van. Als ik met vriendinnen afsprak om ergens een taartje te gaan eten, compenseerde ik dat van tevoren. Dat maakte ook dat mijn omgeving nooit iets doorhad, want dat taartje at ik wel. Ik dacht alleen niet dat ik een eetprobleem had, want dan moest je volgens mijn theorie heel dun zijn en ik had een heel gemiddeld lichaam.”

Stok achter de deur

“Toen ik zwanger was, was ik een stuk milder voor mezelf met betrekking tot mijn lijf. Hoewel ik van iedereen hoorde dat ik er na mijn bevalling alweer zo goed uitzag, voldeed ik niet aan mijn eigen maatstaven. Ik sportte weinig en sliep minder, daardoor kon ik niet meer aan het regime voldoen waar ik vóór de zwangerschap aan voldeed. Ik wilde het wel, maar het lukte me gewoon niet.”

“Opnieuw kwam ik mezelf tegen. Er was nu alleen een groot verschil met alle keren daarvoor: ik had een kind. Als dit zo door zou gaan, kon ik niet voor mijn zoon zorgen. Hij was voor mij de stok achter de deur om het nu écht goed aan te pakken. Daar, bij die nieuwe therapeut, werd voor het eerst het beestje bij de naam genoemd: ik had een eetstoornis.”

Intensieve therapie

“Eén keer in de week werd ik in de eetkliniek behandeld door ervaringsdeskundigen. Dat heeft mij veel inzichten gegeven, maar het ging nog steeds niet diep genoeg voor mij. De eetstoornis was eigenlijk pas het buitenste laagje. Omdat er te veel heftigheid onder lag bij mij, ben ik doorgestuurd naar kortdurende intensieve traumabehandeling: vier dagen lang heel intensieve therapie die gericht was op de trauma’s uit mijn jeugd. Zo diep was ik nog nooit gegaan, ik ben echt op de bodem terechtgekomen. En ik heb ervaren dat ik daar, op die bodem, heel sterk ben, want daar heb ik niets meer hoog te houden. Er veranderde die dagen iets in mijn fundament.”

Vrijheid en kracht

“Ik ervaar nu veel meer vrijheid en kracht dan voor deze therapie. Ik sta mijzelf toe om te falen en merk dat ik dan pas écht sterk ben. Ik zal een gevoelig mens blijven en er zullen altijd zaken zijn waar ik in mijn beleving aan moet voldoen. Het verschil is dat ik veel dichter bij mezelf ben gaan leven. Ik ben niet meer bezig om mezelf continu af te breken. Ik heb de ruimte gevonden om voor mezelf te zorgen. En daar ben ik heel trots op.”

In de allernieuwste Eva met het thema ‘Vrienden voor altijd’ lees je het hele verhaal van Marleen Stelling. Word abonnee of bestel het losse nummer.

Tekst: Francien van der Valk
Beeld: Moon Jansen
Styling: Dylan van Stijlburo
Visagie: Astrid Mookhoek